شاخص های ارزیابی عملکرد سرمربیان حرفه ای لیگ برتر والیبال ایران

هدف پژوهش حاضر تعیین شاخص های ارزیابی عملکرد سرمربیان لیگ برتر والیبال ایران از دیدگاه مربیان و ورزشکاران بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه سرمربیان و مربیان (24نفر) و ورزشکاران (144نفر) شاغل در لیگ برتر والیبال ایران سال (1391) بودند. نمونه آماری برابر با جامعه آماری در نظر گرفته شد که در نهایت، 138 نفر (82 درصد) در پژوهش حاضر شرکت کردند. ابزار تحقیق ، پرسشنامه محقق ساخته ای حاوی 42 شاخص ارزیابی عملکرد سرمربیان والیبال بود که در یک مصاحبه نیمه هدایت شده با مقیاس پنج ارزشی لیکرتی تنظیم گردید. ضمناً 18 نفر از اساتید صاحب نظر و مربیان و کارشناسان با سابقه والیبال، روایی صوری و محتوایی آن را تأیید کردند و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد (93/0 =α). از روش تحلیل عاملی اکتشافی با چرخش متمایل (چرخش ابلیمین مستقیم) برای تحلیل داده ها استفاده شد. بر اساس نتایج تحلیل عاملی، یازده شاخص حذف شدند و 31شاخص باقیمانده در شش عامل مدیریت تیم، روابط حرفه ای، مهارت های اجتماعی-ارتباطی، مهارت های روان شناختی، عامل سابقه و تجربه و مهارت های فنی، با ارزش ویژه بزرگ تر از 1 طبقه بندی گردید. از دیدگاه پاسخ دهندگان به ترتیب عامل های مهارت های اجتماعی - ارتباطی، مدیریت تیم، مهارت های روان شناختی، مهارت های فنی، روابط حرفه ای و سابقه و تجربه ورزشی مهم ترین ابعاد ارزیابی عملکرد مربیان شناخته شد و همچنین شاخص ایجاد نظم و انضباط تیمی در تمرین و مسابقه در اولویت اول و شاخص ارتباط با اصحاب رسانه در آخرین اولویت قرار داشتند. بنابراین، با توجه به اولویت بالای عامل مهارت های اجتماعی - ارتباطی و عامل مدیریت تیم، ارزیابی این مهارت ها برای سرمربیان بسیار ضروری است.